WIEŚ PODMIEJSKA JAKO ISTOTNY CZYNNIK ROZWOJU URBANISTYKI. STUDIUM HIGIENICZNE [AUTOGRAF]

Format 18×25 cm, stron 114, czarno-białe ilustracje w tekście, okładka miękka.

Stan dobry (zaplamienie okładki i grzbietu, przechodzące przez wszystkie strony).

Na odwrocie strony tytułowej autograf z dedykacją autorki dla architekta Tadeusza Tołwińskiego.

Spis treści:

Opis wsi podmiejskiej Przegorzały pod względem higienicznym:

• Zarys ogólny.
• Budowa geologiczna.
• Historia Przegorzał.
• Obraz statystyczny Przegorzał.
• Mieszkania.
• Ludność.
• Stosunki własności nieruchomej i ruchomej.
• Higiena osobista mieszkańców:
  • Kąpiel i mycie ciała.
  • Zmiana bielizny.
  • Ubrania wierzchnie.
  • Używanie ręczników.
  • Sposób spania.
  • Dbałość o uzębienie.
• Praca zarobkowa mieszkańców.
• Odżywianie ludności.
• Chorobowość ludności.
• Zaopatrywanie w wodę.
• Asenizacja.
• Życie kulturalne.

Stosunek wsi podmiejskiej do poszczególnych form rozrostu miasta:

• Poziomy typ rozbudowy miasta.
• Strefowanie.
• Rozbudowa pierścieniowa.
• Rozbudowa pasmowa.
• Rozbudowa promieniowa.
• Rozbudowa linijna.
• Miasta ogrody.
• Decentralizacja i recentralizacja.
• Przedmieście ogród.
• Jednostka sąsiedzka.
• Rozbudowa pionowa.
• Zagadnienie „wolnych przestrzeni” a wieś podmiejska.

Drogi oddziaływań zdrowotnych wsi podmiejskiej na miasto:

• Wartość zdrowotna rzeczowego wkładu wsi podmiejskiej w organizm miasta.
• Wartość zdrowotna demograficznego wkładu wsi podmiejskiej.
• Problem higieny wsi w literaturze obcej.
• Drogi przetworzenia wsi podmiejskiej w czynnik dla miasta higienicznie dodatni.
• Walka o uzdrowienie wsi podmiejskiej jako fragment planowania ogólno-narodowego.