Format 13/19,5 cm, stron 202, miękka okładka, stan bardzo dobry.

Nota wydawnicza:

„„Lektura-narkotyk”, „arcydzieło”, „powieść dziesięciolecia”, „książka tak dobra, że aż budzi lęk”, „prawdziwe święto czytelnicze”, „zwycięstwo literatury” – oto kilka zaledwie z entuzjastycznych określeń, jakimi krajowa i zagraniczna krytyka obsypała Weisera Dawidka. Sensacyjna, pełna zdumiewających niespodzianek fabuła pozwala czytać się na wiele sposobów. W książce doszukano się już m.in. powieści obyczajowej, politycznej paraboli, mitologii okresu dojrzewania, dziecięcej Ewangelii.

Historia oficjalnego śledztwa, prowadzonego w 1957 roku na Wybrzeżu w sprawie zaginięcia w tajemniczych okolicznościach żydowskiego chłopca Dawida Weisera, splata się z historią prywatnego dochodzenia, jakie po latach podejmuje w tej sprawie jeden z jego rówieśników i „wyznawców”. Kim naprawdę był Weiser, który swoim kolegom – dzieciom robotników Gdańskiej Stoczni – wciąż jawił się jako ktoś inny? A przede wszystkim, co się z nim stało?
Powieść napisaną „w natchnieniu, jednym tchem”, czyta się tak samo. Przeczytana, nie daje spokoju: prowokuje do ponownej lektury, do poszukiwania jej najgłębszego, przeczuwanego zaledwie sensu.
Naprawdę, zwycięstwo literatury!”