Format 12×16,5 cm, stron 32, czarno-białe fotografie, okładka miękka.

Stan dobry (niewielkie przybrudzenia okładki, nieznaczne zaplamienie stron).

W r. 1922, a więc w tym mniej więcej okresie, kiedy wpadł do Polski koszmarny kulig artystycznego proletariatu, aby podeptać wszelką tradycję i rozpocząc nową erę „kosmopolitycznego malarstwa” zrzeszyła się pod hasłem „Pro arte” stara gwardia utalentowanych polskich artystów malarzy, którzy szlachetną swą twórczością dobrze przysłużyli się polskiej sztuce.

Oto mozaika nazwisk członków założycieli „Pro arte”, z których każde stało się pojęciem, – z których każde skrystalizowało się w sobie – na swój sposób wypowiedziane piękno. Wojciech Kossak, Apoloniusz Kędzierski, Władysław Wanke, Henryk Weyssenhoff, Stanisław Bagieński, Tadeusz Cieślewski, Konstanty Górski, Zdzisław Jasiński, Bronisław Kopczyński, Piotr Krasnodębski, Henryk Piątkowski, Józef Rapacki, Stanisław Zawadzki i Teodor Ziomek.

Artyści owi złączyli się w zwartą grupę, aby bronić praw polskiej odrębności artystycznej i obowiązku utrzymania węzłów tradycji narodowej.