RETORYKA. POETYKA

 Format 13×19 cm, stron 506, twarda okładka płócienna z obwolutą.

Stan dobry.

RETORYKA

Wstęp. Teoria wymowy przed Arystotelesem

1. Retoryka sycylijska

2. Sofiści

3. Platon

4. Arystoteles i jego studia retoryczne

  Księga pierwsza

    1. Nowa koncepcja „sztuki retorycznej”: Jej przedmiot, metody i związek z dialektyką

    2. Teoretyczne podstawy „sztuki retorycznej”

    3. Trzy rodzaje wymowy. Ich ogólna charakterystyka

    4. Wymowa doradcza: jej przedmiot

    5. Wymowa doradcza i jej cele: dobro i szczęście

    6. Drugi cel wymowy doradczej: pożytek

    7. Stopnie dobra i pożytku

    8. Formy ustrojowe

    9. Wymowa popisowa

    10. Wymowa sądowa

    11. Przyjemność

    12. Pozycja i nastawienie popełniających przestępstwa i ich ofiar

    13. Ocena winy

    14. Kwalifikacja przestępstwa

    15. Nieretoryczne środki przekonywania

  Księga druga

    1. Jak uzyskać wpływ na postawę słuchacza

    2. Problem gniewu

    3. Uśmierzenie i łagodność

    4. Przyjaźń i nienawiść

    5. Lęk i odwaga

    6. Wstyd i bezwstyd

    7. Życzliwość

    8. Uczucie litości

    9. Oburzenie

    10. Zawiść

    11. Ambicja

    12. Charaktery. Kryterium wieku: młodość

    13. Starość

    14. Wiek dojrzały

    15. Charaktery zależne od darów losu: szlachetne urodzenie

    16. Bogactwo

    17. Posiadanie władzy i szczęścia

    18. Toposy wspólne wszystkim trzem rodzajom wymowy

    19. Toposy: możliwości i niemożliwości, przyszłości i przeszłości, amplifikacja i deprecjacja

    20. Wspólne dla wszystkich rodzajów wymowy środki przekonywania. Przykład

    21. Sentencja jako środek przekonywania

    22. Entymemy

    23. Toposy entymemów

    24. Toposy właściwe entymemom pozornym

    25. Odpieranie argumentów

    26. Wyjaśnienia terminologiczne: element, topos, amplifikacja i deprecjacja, sprzeciw, odparcie argumentów

  Księga trzecia

    1. Przedmiot wykładu księgi trzeciej

    2. Zalety stylu: jasność i stosowność

    3. Przejawy sztuczności w stylu prozaicznym

    4. Porównania

    5. Poprawność językowa

    6. Wzniosłość stylu

    7. Stosowność stylistyczna

    8. Rytm prozy

    9. Budowa zdania

    10. Wyborność i dowcip języka (urbanitas)

    11. Malowniczość stylu

    12. Różne odmiany stylu

    13. Układ mowy

    14. Wstęp

    15. Oskarżenie

    16. Opowiadanie (narratio)

    17. Argumentowanie

    18. Zadawanie pytań

    19. Epilog

  POETYKA

   1. Uwagi wstępne: program wykładu, wyodrębnienie i klasyfikacja sztuk naśladowczych

   2. Przedmiot naśladowania

   3. Sposób naśladowania

   4. Geneza i rozwój twórczości poetyckiej: epopei, jambu, tragedii

   5. Komedia i jej rozwój. Tragedia a epopeja

   6. Definicja tragedii i jej konstytutywnych składników

   7. Rozciągłość akcji fabularnej

   8. Jednolitość akcji

   9. Typowość w poezji. Różnica między poezją a historią

   10. Fabuły proste i zawikłane

   11. Perypetia, rozpoznanie, patos

   12. Kompozycyjne składniki tragedii

   13. Zasady tragiczności. Wybór bohatera i charakter akcji „tragicznej”

   14. Teleologiczna koncepcja fabuły tragicznej; budzenie litości i trwogi

   15. Cechy bohatera tragicznego

   16. Formy „rozpoznania”, ich klasyfikacja i ocena

   17. Praktyczne wskazówki na temat opracowania utworu literackiego

   18. Zawiązanie i rozwiązanie akcji dramatycznej; odmiany tragedii

   19. Ogólne uwagi dotyczące formy językowej i „myślenia”

   20. Podział i ogólna charakterystyka części mowy

   21. Imiona: proste, złożone, metaforyczne, neologizmy. Rodzaj gramatyczny imion

   22. Cechy stylu poetyckiego

   23. Epopeja: jedność akcji w epopei

   24. Strukturalne składniki epopei; technika epicka

   25. Podstawy i zasady krytyki literackiej

   26. Porównanie tragedii z epopeją