PIÓROPUSZ I SZPADA. WSPOMNIENIA ZE SŁUŻBY ZAGRANICZNEJ

Format 21,50 cm. Str.207. Miękka okładka wydawnicza. Dedykacja i autograf autora.

Władysław Günther-Schwarzburg (ur. 10 kwietnia 1885 w Dołędze – zm. 27 marca 1974 w Londynie) – polski dyplomata.
Pochodził z rodziny ziemiańskiej. W 1908 ukończył studia na Sorbonie, uzyskując doktorat z filozofii. 15 grudnia 1918 wstąpił do służby dyplomatycznej odrodzonego państwa polskiego. 24 maja 1919 został sekretarzem legacyjnym w poselstwie RP w Pradze. 1 lipca 1920 powrócił do centrali MSZ, pracował w Departamencie Politycznym, dochodząc do tytułu radcy ministerialnego. Od 3 sierpnia 1923 do 23 maja 1924 kierował Wydziałem Północnym, zlikwidowanym przy reorganizacji MSZ. Następnie do 31 lipca 1926 sekretarz poselstwa w Ankarze z tytułem radcy legacyjnego, później do 1 lipca 1927 na tym samym stanowisku w poselstwie RP w Królestwie Włoch. Od kwietnia 1928 kierownik Wydziału Środkowo-Europejskiego MSZ.
16 czerwca 1931 mianowany na posła nadzwyczajnego i ministra pełnomocnego w Belgradzie. Odwołany z Jugosławii 15 maja 1935, przeniesiony w stan nieczynny. Do służby dyplomatycznej powrócił w końcu 1935, 1 kwietnia 1936 mianowany posłem w Atenach. Misję pełnił do 22 kwietnia 1941, a następnie, do 31 stycznia 1942 przy rządzie greckim na uchodźstwie w Londynie. Od czerwca 1942 do 5 lipca 1945 poseł przy rządzie Norwegii na emigracji w Londynie.
Po wojnie pozostał na uchodźstwie. Od 1950 wykładowca, od 1960 profesor języka i literatury polskiej w Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie.
Autor pamiętników.