KRYTYKA LITERACKA W POLSCE W EPOCE PSEUDOKLASYCYZMU

Format 15,5×23,5 cm, stron 606, oprawa twarda, półskórek.

Stan dostatecznie dobry (przetarcia oprawy i grzbietu, pieczątki własnościowe na stronie redakcyjnej, str. 17 oraz kilku końcowych, niewielkie plamy oraz podkreślenia tekstu ołówkiem na części stron).

Spis treści:

• Ślady kultury klasycznej w średniowieczu. Pojęcie o poezyi u Jego poetów.
• Wpływ humanizmu na pogłębienie pojęć o poezyi. Kultura retoryczna polskich humanistów.
• Skaliger i jego szkoła. Barokowa teorya wymowy i jej przeciwnicy.
• Wystąpienie Konarskiego. Kształtowanie się smaku i związanej z nim krytyki.
• Krytyka filozoficzna. Jej przedstawiciele i wielbiciele.
• Oznaki zmiany w umysłach i w krytyce. Zmiana w poglądach na wymowę.
• Dmochowski jako teoretyk. Oznaki przyszłego przewrotu.
• Świt estetyki romantycznej. Słowacki i Krzemieńczanie.
• Reakcya pseudoklasyczna. Zwrot do historyi literatury.
• Stanowisko Brodzińskiego. Jego prace historyczne i estetyczne.
• Echa myśli Brodzińskiego w Wilnie i w Krzemieńcu. Poglądy Mickiewicza.
• Opozycya warszawska. Mochnackiego krytyki i teorya.
• Linia rozwojowa krytyki pseudoklasycznej. Zamknięcie.