1. WILENSKA BRYGADA AK JURANDA. WSPOMNIENIA.
33,00 zł
Produkt niedostępny
Autor | |
---|---|
Miasto wydania | |
Wydawnictwo | |
Rok wydania |
Format 14,5×21 cm, stron 424, cz-ilustracje, miękka okładka.
Stan bardzo dobry.
Zebrał i opracował Leszek Jan Malinowski.
Ze wstępu: Po kilku miesiącach dostarczono mi kilkanaście teczek zawierających wspo-mnienia, napisane w ciągu ostatnich dwudziestu lat przez tych żołnierzy 1. Brygady, którzy mogli je przywołać, wspomnienia, w których dzielili się oni swymi przeżyciami i obserwacjami, przede wszystkim z lat 1943-1944, rzadziej z okresu późniejszego. Relacje ich mówiły równocześnie o wszystkim: o poczynaniach organizacyjnych, o historii Brygady — przede wszystkim zaś o jej działaniach, o kolegach i ich bohaterstwie, o wspaniałej z reguły patriotycznej postawie mieszkańców Wilna i Ziemi Wileńskiej, ale także o zachowaniu się wrogów: okupantów litewskich i niemieckich, pseudopartyzantów sowieckich. Powstał więc problem, jak rozwiązać konstrukcję książki, która pełniłaby funkcję zastępczą monografii nie tylko Brygady, ale również i wycinka z dziejów golgoty Ziemi Wileńskiej, naszej Ojczyzny — Ojcowizny. Rezultatem długich przemyśleń nad najwłaściwszym rozwiązaniem tego problemu stało się następujące uporządkowanie dostarczonych mi materiałów.
Część pierwsza książki usiłuje przedstawić w nieuniknionym skrócie narodziny Brygady i przebieg jej rozwoju organizacyjnego.
Część druga zmierza do zachowania w pamięci, a przede wszystkim obrony przed niszczącym działaniem czasu przebiegu ważniejszych akcji podejmowanych przez Jurandowców.
Część trzecia — również w kształcie pamiętnikarsko-wspomnieniowym — stanowi namiastkę bardziej kompleksowo potraktowanych dziejów 1. Brygady.
Część czwarta, w przekonaniu redaktora i wydawcy książki najcenniejsza, zawiera biogramy tych żołnierzy 1. Brygady, które udało się uzyskać od nich samych, jeszcze żyjących, rzadziej od ich rodzin. Niektórym z nich towarzyszą znowu ich wspomnienia, najczęściej migawkowe, wzbogacające jednak materiał zgromadzony w części pierwszej i drugiej.
Wreszcie część piąta zwięźle informuje, w jaki sposób Jurandowcy próbowali po II wojnie światowej podtrzymać więzi, którymi połączyli się w szeregach Brygady.